Kendi Yarışır Benimle Şiiri - Yusuf Bingöl

Kendi yarışır benimle
Kabahat benim değil
Sonsuzluğun deminde oturmuş
Bir bardak çay içiyorum
Ah yar ne olurdu bakışımda kalsaydı gözlerin
Sensizliğin fakirliğindeyim anlayacağın
Bir duruşun bir hasretin gözbebeklerindeyim
İçime saklıyorum hasretinin efkârını
Ömür birkaç vakte değin geçer
Yaram geçerken kaşınır hasetten
Bende kaşırım o yüzden iyileşmez işte
Ne doktorlar bakmak istedi de
Göstermedim …….
Hasretin has red indeyim şimdilerde
Yaram işte nah bu kadar işte
ÖYLE TUZLU Kİ meret
Bastırdıkça yüreğiminde daha beter
Daha beter kanar bu hasret
Savrulmuşken bir yaprak misali
Sensizlik dört büklüm
Kendi yarışır benimle aşk
Kabahat benim değil
Hasret çekil ölümden
Ölüm o kadar uzak değil.

21:07 04-04-07 çev