Kendi Yalnızlığınla Çırılçıplak Kal

Seni gördüğüm gün bedenim uyuştu
Bir bakışın vardı, beni benden alıp götüren
Bir tenin vardı, beni kendimden geçiren
Bir gülüşün vardı, dünyamı cennete çeviren

Güneşi batıdan doğduran, dünya hayatıma son veren
Beni başka bir âleme geçiren

Sana ulaşmak için kaç yol katettim bilemezsin
Esir ettin gözlerinin zindanlarına
Ruhumu hissedemez oldum
Bir zamanlar dünya dönse umurumda olmazdı sevgili

Senden başka hiçbir yüreğe götüremezdin
Çok değil bir dudak payı kadar aşk istedim senden

Yüreğimi riya ile uyutulup, rüya gibi yaşattım
Sensiz gecen günlerim nefessiz
Maziye büründü umutlarım
Lakin sana giyindirdiğim değerler yakışmadı

Geri alıyorum fütursuzca
Kendi yalnızlığınla çırılçıplak kal

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Hande Ortay