Kendi Yalanına inananlar…
Önce fikirlerini, sonra
Zikirlerini sattılar!
Dövüştüler kendileri ile, sonra
İdeallerini 30 yıl barikatla kapattılar!
Para elin kiri dediler, sonra
Kölesi oldular!
Söylemler bir gaye, boşa söylenmezdi, sonra
Olmayan köyün yolunu yaptılar!
Yalancı köyün kavalcısı geçmiş seyre,
Elinde kavalı bakar deyü deyü…
Namus işçisiyiz fabrikalarda, tarlada, sonra
Borçlarını bize ödettiler!
Elimiz çamur kürek tutmaz, sonra
O namusu da bize temizlettiler!
Kimi dört maaş alır, kimi beş maaş, sonra
Halkım kuyruklarda ekmek almak için kavga ederler!
Patates ile soğan olmuş en iyi aş, sonra
Birde onların maaşlarını da bize ödettiler!
Yalancı köyün kavalcısı geçmiş seyre,
Elinde kavalı bakar deyü deyü…
Boyun eğen kulum sorma “Suçlu kim diye şimdi”,
Her yalanın bir inananı var elbet
Dün kaçan sarı kız mı?
Yoksa onu yemini eksik veren sahip mi?
Yoksa yalanlar mı?
Cepler yanıyor şimdi,
Daha heyecanlı, tutkulu, daha sıcak
Kiminin cebe sığmadığından koydu ayakkabı kutularına, istif istif
Kiminin akşam aş bekleyen evladın umuduna dokunamadığından
Vitrinde dönen, kokan dönerin kokusu
İnceden sönen hayatlar, sonra
Kızılcaahmette biter dualar…
Yalancı köyün kavalcısı geçmiş seyre,
Elinde kavalı bakar deyü deyü…
Mehmet AYDEMİR 11.05.2021 SAAT 13:46 Cem Karaca İTAFEN.. hiçbir şey değişmedi be usta…
Kayıt Tarihi : 11.5.2021 14:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)