Gün doğar, gün batar; böyle gelmiş böyle gider!
Ne garip, ‘iskeleti olmayan ham ve cüce fikir’
Ey heybetli mazim, hani nerede zengin istikametim
Ezanım; günün beş vaktinde, ‘Salah’ der, Falah’ der!
Gel gör ki, koca gemiyi bir türlü iflah olmaz ifrat çeker!
Sancım, vücudumu saran bütün ağrılarım;
Kendi vatanımın ‘hancısı’ olamayışım!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim