Kendi tarifim... Deneme 1

kendimi tarif ederken
gündelik hallerimden uzak bir psikolojiye bürünmüş durumdayım
son zamanlarda...
seni bütünleyip, betimlediğim zaman,göçük bir halde aşka özlemi çağrıştırıyorsun, gizeminle.
tadın var bu anlamda.
tadın;
bir mayhoşluk,
bir sarhoşluksun, resimlerinle.
kadınsın;
girdap gibi savuruyorsun yazdıklarını ve resimlerini etrafımda,
tutunsam birine beni çekeceksin.
ama izlemek istiyorum bir süre girdabını.
roman gibisin.
roman yazmak gibisin sayfalarında.
kadınlığın.
arzuların.
şehvetin.
ve sen.
uzun satırlara serpiştirmek istiyorum seni.
kısa mısralarla bitirmek degil.
bu aşk degil.
aşkın büyüsü.
kadınsın.
erkeğim.
doğal afridizyak sürülmüş iki kavram.
kadınsın & erkeğim
çekim gücü tabiatından.
kapılmam içgüdümden.
elimi sürüyorum camdan resimlerine.
parmaklarımın bugusu kalıyor üzerinde.
mat bir tat,parcacıklı mat bir.

parmak uçlarımda,
içim seninle dolu,
gözlerinin içine girmişim,
sarılmaya ramak kalmış.
ama duvarın aşılmıyor.
aşmak istemedim.
sarmadım.
eksik kaldın yine.
saramamak bu tadı bıraktıysa...
dudaklarını öpmek istedim.
taze.
ıslak.
tatlı.
bir camın arkasına gizlemişsin.
dudaksın.
gizemsin.

sarsam halbuki
ne olur?
yüzünü yan çevirip başını gögsüme bastırdığım,
elimin saçların kaybolduğu anı düşledim.
gözlerimizin uzaklara bakışı...
sararken iki kişi oluyorum,
birim seni sarıyor.
diğerim seni izliyor.
hüznünü.
gözlerini.