Kırk sene aşkın mektebine gittim,
Önce okuyup veli oldu gönlüm.
Özde boş sözleri kenara ittim,
Aşk ateşiyle deli oldu gönlüm.
Dünyada olacak olayları sezdim,
Hayatın sırrını sevgi ile çözdüm.
Sabır ile sevda yolunda gezdim,
Seven insanın yolu oldu gönlüm.
Sevgi ile çile tasını kaptım,
Ateş yanan gönüllere su serptim.
Sevda çeken insanlara post yaptım,
Beden içinde halı oldu gönlüm.
Aşık olan insana kanat gerdim,
Esas aşkın ne olduğunu gördüm.
Sevdiğim kimselere çiçek verdim,
Sevgi bağının gülü oldu gönlüm.
Yusufun gönlünü kırıp yıkmadım,
Hiç kimseye kötü gözle bakmadım,
Varıp insanlara boyun bükmedim,
Kendi sevdamın kulu oldu gönlüm.
Kayıt Tarihi : 6.7.2010 08:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/06/kendi-sevdamin-kulu-oldu-gonlum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!