Kendi Rüyamızı Bile Bilmeyiz

Hani hep herkese olur sanırız ya
O eksik düşler arkası hikâyeler
Hani gördüğümüz ve yüreğimizin ortasında
Beynimizin bir köşesinde
Tadını hala unutamadığımız
Ama asla tamamen hatırlayamadığımız
Kendimizden başkasına anlatamadığımız
O kısa, şirin, acı ve hatta aşk karışımlı
Uzun uzadıya anlata anlata bitiremediğimiz
Rüyalar, kâbuslar..

Güneş doğmak için aralanır ufuktan
İşte tam o zaman uyku vakti gelmiştir şairin
Bilmem kaç milyon izlenmiş o gerilim filminde
Kasvetli, korkulu, ölüm kokan gecelerdir hep
Ha tamda o gecedir şaire kendi derinliğinde
Kendisini bulma lüksünü sunan
Kâbuslar.

Her gece karanlıktır illaki
İllaki saklamıştır içinde tüm riyakâr benlikler
Kimse üstüne alınmasın
Geceler en güzel aynalardır
Sahteliklere ışık tutan.
Kaçamazsın ondan, kaçırılamazsın istesen de

Şairin sırrı da budur belki
Her gün batımında uyanışı
İri yarı birkaç kişiden dayak yemiş gibi
Beklide bundandır

Dışarıya bakılan pencere
Dışarıdakine hep sıcak gelir
İçerdekine bir o kadar soğuk
Buz gibi…
Sanki rüya görmüşsündür
O pencere önünden geçen yalnız, güzel,
Uzun yumuşak saçlı tam ellerinin özlediği türden
Ve kokusuna tanıdığın hiçbir kokuyu benzetemediğin
Sevdiğini izlerken.

Hani hep herkese olur sanırız ya
O eksik düşler arkası hikâyeler
Aslında herkese olur
Ama biz kendi rüyamızı bile bilmeyiz.

29.03.2008

KİLİS