Kendi Özüm Kendi SÖZÜM.4 Şiiri - Ahmet K ...

Heytt.! ! !
Be hayat.
Demek öyle ha.! !

Biliyordum aslında.
Sadece kaderin,tecelli etmesini bekliyordum.
Ne kader ama, değilmi.?
Vay be.
Ne tecelli ama kahrolası..
Sence?
Evt der gibisin.
Haklısın aslında.
Bende biliyorum,biliyorum da, susuyorum işte..gömülü kalsın.
Yanık bağrımda..

Şimdi cilvesini.bekliyorum.
Tecellisi varsa, cilveside vardır elbet.
Sıra bana geldiğin de bitecek değil ya,ayıp valla,günah yani..
Sende yalan sın,bir zamanlar,dost,arkadaş,can bildiklerimden farkın yokmuş.
Olsun ya,sorun etmiyorum artık,alıştım kahpeliklere,eyvallah

Jübile yaptım artık,
Dertlere,üzüntülere.ağlamalara.yetti ulan.
Kaderi yeniden aldım elime,hani kul kaderini kendi yazar,ve yaşar, felsefesiyle..
Hınç dolu,günah kokan,isyan dolu,kanlı göz yaşı bakışlarıyla..
Hayat benim,zaman benim.
Hani nerde akşam,orda sabah,deyimiyle.
Tam benlik,sanane.varlığınıda gördük,gördük de,neyse anladın sen onu? .

Alayına gider artık,başım dan duman, tütercesine sesleniyorum,etrafıma.duyan duyar…
Sebebim, SEN.
İsyanım, SEN.
Nedenim,SEN.