Ayrılığın kuytulara tuzak kurduğu zaman,
Gelme sakın, atılmış pusular hayli yaman,
Alevin oynaştığı, yalımlanmış akşamdan,
Rüzgarın dolaştığı, küller kalmıştır çoktan.
Şarkıların hep kaderden bahsettiği... dudağın,
Beyaz bir çizgi olup döküldüğü....bir dağın
Issız vadilerinde, tükenilen...yatağın,
Soğumaya yüz tutan terine katlandığın.
Sen söyle! Rüyaların çıktığı sahi midir?
Ya da, olacakları bilebilir mi, insan?
Aşk, kör kuyulara düşerek,ertelenir.
Hasretin oklarıyla vurulmuş olduğundan.
Kendi oklarıyla vuruldu Eros...
Aşığın halinden anladı Eros.
Amasya-Mart 1994
Ekrem BozkurtKayıt Tarihi : 27.4.2006 01:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!