Kendi Namazını Kılar Mehmedim

Çanakkale boğazında kan kusar
Türk milleti yeni bir tarih yazar
Albayrağı göğün katına asar
Gölgesinde niyâzdadır Mehmedim.

Çanakkale kibirlinin kabusu
Çanakkale milletimin namusu
Vatanıma göz dikene namlusu
Kan kusan orduda nefer Mehmedim.

Kimi evli idi kimi nişanlı
Kimisi ihtiyar bir delikanlı
Bir savaşki Çanakkalede kanlı
Düşmanın böğrüne biner Mehmedim.

Saflar sıkılaşır önde komutan
Giremez bu saf'a hakkı unutan
Vurulsada düşmez bayrağı tutan
Nesilden nesile siner Mehmedim

Sağ kolu kopmuşsa sol elde silah
Ölümle boğuşur her an her sabah
Ayağında pabuç yok başta külah
Durmuş namazını kılar Mehmedim.

Ne can vardır gözde nede cananı
Ölümüne kollar yüce vatanı
Ey Türkoğlu Türk incitme atanı
En son namazını kılar Mehmedim.

Hakikât sözlü ölüme nisanlı
Kendi düğününe gider Mehmedim
Ezelden ebede Allâh yolunda
Kendi namazını kılar Mehmedim...