KENDİ; KENDİNİ YAKAR
Vitrine konulan gönül aynası
Olduğundan basar oraya bakar
Kâf dağı Zümrüdü Anka yaylası
Cebrâil zilzâli oraya takar
Îlim rüzigârı vurunca sere
Câhiliyet düşer çirkefte kire
Menfezinde akar iken bir dere
Coşunca dalgası menfezden çıkar
Boş gelen boşlukta boşa dolaşır
Boş olanlar boşluklarla dalaşır
Gâflet kaftanını omuzdan aşır
O zaman hakîkat şimşeği çakar
Her zorluğun muhakkak var kolayı
Gelsin düşman ordusuyla alayı
Kişi kendi arar bulur belâyı
Düşer ataşına kendini yakar
Bak İSLÂMİ: ulu çınar göçüyor
Zaman durmuyor ki gelip geçiyor
Yâhûdîler Peygamberi biçiyor
Kulluk yapmayanın her hâli sakar
Kayıt Tarihi : 8.10.2021 22:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!