Olur ya insan bazen gelin güvey kendi kendine,
Yontar ya insan keser gibi artık kendi kendine...
Yanar ya insan mum gibi kendi kendine,
Kanar ya insan istemese de hep kendi kendine...
Oldukça hep olsun ister insan kendi kendine,
Doldukça hep dolsun ister insan kendi kendine...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla