Kendi kendimize büyüdük hayatta

Ne babamız omzunda ağlayabildik,
Ne ana rızasını sağlayabildik.
Ne önlerinde ilik bağlayabildik,
Kendi kendimize büyüdük hayatta.

Yeri geldi insanlar ile atıştık,
Dünyada bir birimiz ile itiştik.
İçine kapalı olarak yetiştik,
Kendi kendimize büyüdük hayatta.

Ne yardan geçtik ne serden geçebildik,
Ne olan olaylardan biz kaçabildik.
Ne kimseye derdimizi açabildik,
Kendi kendimize büyüdük hayatta.

Çok ağladık bağrımızı tutup gittik,
Gönül içine dertleri katıp gittik.
Derdimizi içimize atıp gittik,
Kendi kendimize büyüdük hayatta.

Yusuf bu hayattan ne umduk ne bulduk?
Biz hayatın acıları ile dolduk.
Bizler olduğumuz kadarıyla olduk,
Kendi kendimize büyüdük hayatta.