Kendi Kendimi Kandırıyorum

KENDİ KENDİMİ KANDIRIYORUM

Hüzün kokuyor rengi solmuş çiçekler
Yine hasret yüklü bulutlar, gözyaşı dökecekler
Yollar elbet bekler, gidenler geri mi dönecekler
Kalbim öyle diyor,ben kendimi kandırıyorum

Yollar ikiye kırılsın,giden eğer geri gelecekse
Bulutların gözü kurusun, giden eğer geri gelecekse
Soluk kalsın envai çiçek, giden eğer yine sevecekse
Kalbim öyle diyor, ben kendimi kandırıyorum

Kendi kendimi kandırıyorum, umutsuz vaka bu
Hayal, rüya, efsun kimbilir belki şaka bu
Yok yok kötü değil halim, iyi daha bu
Kalbim öyle diyor, ben kendimi kandırıyorum.

Elbet sevecektin, bağlanıp kalacaktın sende
Bu aşk değil adı konulmaz duyguydu bende
Keşke ölüm gelse karşıma sen varken serde
Korkmam ki! İşte kendimi böyle kandırıyorum

Aşkın, parmağımda olsa kesip atardım, atamıyorum
Unutsam seni bir an, kalbimdesin senden kaçamıyorum
Hasret öyle aşılmaz dağ ki zamanı ezip varamıyorum.
Duvarımda bir cansız hayalinle kendimi kandırıyorum.

Gözün aydın olsun, azrail lütfedip hatrımı sordu
Aşık bağrımda hüzün kokan çiçeklerim soldu
Şu üç günlük dünyada yaşanacak sevda bu muydu
Kısmet ahirete mi kaldı kendimi böyle kandırıyorum

Ardamarım çatladı utanma perdesini kaldırıyorum
Nerede ise ayrılık sahnesi , şimşek tutup sallıyorum
Ya Rabb öteki cihanda ayırma bizi yalvarıyorum
Dualara sığındım, yüreğimi işte böyle kandırıyorum