Kendi Kendimi Şiiri - Dengi Naz

Sükutu dil eyledim, bilen gelmedi
Kendim ettim, dilsiz kendi kendimi.
Görmeze gözüm verdim, gördü kem beni
Kendim ettim gözsüz kendi kendimi.

Sanırdım bilen bilir kadrini,
Birden yedim sırtımda kendi tekmemi.
Görünmez göz yaşına çekip bendini,
Bin battım bir cıktım yuttu sel beni.

Gelesi gelmedi beklenenlerin,
Kırk tilki, kırk yaşta boğdu kendini.
Ne cürret yok ettiniz siz geceleyin
O sükut kalesinin tek neferini.

Sükut, sükuttan sağırdır artık,
Bu huylar çevirdi kendi çevremi
Hilkatten verilmiş o kalem kırık,
Geçirdim kılıçtan kendi kendimi.

Mart on dört İkibinondokuz
01:08
#sonşiir