Kendi Kendime Şiiri - Tekin Bekar

Yine aklımdasın ‘’SEN’’, ne gelir elden,
Sen; benden razı değilsin, ben senden,
Sevgi zannedip, bezediğim her şeyden,
Öyle bıkmışım ki, kendi kendime..!

Eskidi ömrümün, aşındı tüm yolları,
Zor olanı bitirdim, kaldı en zorları,
Hangi rüzgar kırdı, tutuğum dalları?
Yabancı kalmışım, kendi kendime..!

Kendi ateşimle, kavruldum bittim,
Senin olmadığın, yollardan gittim,
Ben bu sevdayı, kendime dert ettim,
Sığamadım artık, kendi kendime..!

Düşümde sen varsın, gerçeğim ayaz,
Keder defterine, bir dert daha yaz,
Bilmem; gönül hakmıdır, bunca naz?
Yenildim sonunda, kendi kendime..!

Yokluğunun yerine bile, seni koydum,
Her gece aynı soruyu, kendime sordum,
Biliyormusun; en çok neyden korktum,
Ya bende inanmazsam, sana sevgime,
Bu gecede öldüm, kendi kendime..!