Kendi kendime Şiiri - Gökhan Ermeydan 2

Suçsuzum demeye çalışır kimi,
Bir günah keçisi arar da durur.
Derler ya belli ki az gelmiş yemi,
Sözde yarasını sarar da durur,

Hatadan beslenir hata üstüne,
Bilmem ne karışmış acep sütüne,
Kıyamettir kıymık batsa etine,
Kul hakkı üst üste katar da durur

Yediği naneye kılıf hazırlar,
Kemiğin atmazsan üstüne hırlar,
Veryansın etmede zırlar ha zırlar,
Beyime rahatlık batar da durur.

Ortalıkta gezer turist misali,
Başbakan da yoktur caka timsali,
Gaftan ibarettir konuşsa hali,
Satılmazı bile satar da durur

Sanarsın ki sütten çıkmış ak kaşık,
Birde sanması var kendini aşık,
Böyle hayırsızı neylesin maşuk,
Fırsat bulunca da yatar da durur.

Çoluk çocuğuna bile Hayrı yok,
Ana babasına bile Hayrı yok,
Ne deyim kendine bile Hayrı yok,
Çok bilmiş ukala atar da durur.

Dini bi kullanır şeytan şaşırır,
Büyüyüm der büyük lokma ısırır,
Çoklarıyla yollarını ayırır,
Hiç bilmez kalpleri kırar da durur.

Dervişim der bide haddini bilmez,
La derviş adam da bu kadar gülmez,
Harcamayı sever inanır ölmez,
Bir zevkine kafa yorar da durur.

Sanki kendinin yok karısı kızı,
Sağa sola bakar sapıtır bazı,
Boş konuşur sanar can yakar sözü,
Gösterişle namaz kılar da durur.

Pistir düşüncesi it bu Gökhan'ın,
Varlığı manasız bit bu Gökhan'ın,
Azrail canın al git bu Gökhan'ın,
Yolu cehenneme varır da durur..