Kendi kendime Şiiri - Arap Kurt

Yosun taşa sarılmış
Taş yosuna
Yosun taşta
Taş yosunda hayat bulur

Az ilerde boş bir salyangoz kabuğu
Bu sevgiyi kıskanır
Ve hapseder rüzgârı içine
Tutacaktır tutabildiği kadar

Bir zamanlar der
Ah bir zamanlar
Biz de böyle haşir neşir idik
İçimdeyken huzur

Sonra insan kendine gelir
- ey içi doldurulamayan ölümcül boşluk -
Yaşarken binbir türüne maruz kaldık.