Bir gün kanatlandım uçayım dedim
Uçacaktım kara çalı takıldı
Derdimi bırakıp kaçayım dedim
Ensemden tutupda geri asıldı
Bütün dertlerimde çevremi sardı
Bunlar gençliğimi satın aldı
Feryat ettim hiç bir dostum duymadım
Dağlar taşlar duydu insanda kulak kalmamış
Kendi kendimden kendim kaçamıyorum
Kanadım kırıldı uçamıyorum
Kimseye derdim açamıyorum
Gönlüme teseli bulduramıyorum
Bazı sırlarım var kaçamıyorum
Varıp yüzünede bakamıyorum
Sel suyu gibi bazen taşıyorum
Kalbime sesimi duyuramıyorum
Bu aşk beni dilden dile düşürdü
Odunsuz ateşte yaktı pişirdi
İnce iğne deliğinden geçirdi
Güneşe bakacak gözmü bıraktı
Aşık ömer derler sen gari bittin
Gülü olmayanda bahçeye gittin
Feryadı figan boşuna ettin
Dile düştünde kendini yok ettin
08.02.2014
AŞIK ÖMER
Kayıt Tarihi : 4.3.2016 09:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!