Kendi Kendime Şiiri - Nermin Aydın

ayımız kahırmış epeyce çektim
Dertlere tutundum kendi kendime
Hasretler kan oldu içime döktüm
Kedere sarıldım kendi kendime

Dostluk fırtınası çok acı esti
Yoruldu bedenim çöktüm diz üstü
İstemem böylesi yalancı dostu
Vefaya yoruldum kendi kendime

Gamı taşıdımda ben harman harman
Kesildi dizimde kalmadı derman
Hançer oldu talih yazıldı ferman
Yaşama darıldım kendi kendime

Sevdayı anlatan nağmeler yalan
İnceden kanatan acıya salan
Yalnızlık sonunda geriye kalan
Vuslata kırıldım kendi kendime

o yana bu yana hedef şaşırdım
Kaynata kaynata duygu taşırdım
Ağır yükü dağdan dağa aşırdım
Yağdımda duruldum kendi kendime

Zamanla alışır acıya derde
Örterim yüreğim üstüne perde
Yaşamdaki paydan çile her yerde
Sonunda delirdim kendi kendime

Nermin Aydın
19.07.2009