Kendi Kendime
Şimdi bakıyorum kendime, kendi kendime
Ben bende değilim yıkılmışım ben
Şimdi acıyorum kendime, kendi derdime
Ey varolanlar bir çare neyleyim ben
Şimdi soruyorum kendime, kendi düşüme
Unutulmuş ve geride kalmış efsaneyim ben
Şimdi yakınıyorum halime, kendi kaderime
Artık sonsuzca bir uykudayım ben
Anarsam geride bıraktıklarımı
Kendi kendimden geçerim ben
Anlamazsam akıp giden zamanımı
Ağlayarak ölmüşümdür ben
Düşlerim akıllarda hikâye ise
Unutanların sevmesi niye
Kararlar verilir bir kerede
Sonsuz bir bekleyişteyim ben…
Kayıt Tarihi : 28.10.2006 00:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Semih Kocaman](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/28/kendi-kendime-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!