Sürgünden sürgüne ateşten ateşe
Sevgiden sevgiye koşar durursun
Ne sanırsın kendini be şaşkın insan?
Kabul et…Hem yolsuz hem de yorgunsun.
Bir özgürlük senin bir de mahkumluk
Sonra da pişmanlık…Suçlu suskunluk.
Değişim adına bir yığın hata
Bu yolculuk sanki bir aldatmaca.
Kavanozda gibisin,sığamıyorsun
Köklerin firlayacakmışçasına asi
Ne suyun var,ne toprağın,ne havan
Ne sanırsın kendini be yavan insan?
Kayıt Tarihi : 5.11.2008 22:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!