Dün uğramışsın gökyüzünden bahsedip gitmişsin
Bulutlar sarmış. Haberim var. Üşüdüm ben de. Artık hep üşüyorum. Yalnızlık içini ısıtmıyormuş insanın. Yalnızlığı övenler yalan söylüyormuş. Şimdi daha iyi anladım.
Her halini özlüyormuş insan giden sevgilinin. Kızgınlığını, kırgınlığını, uykudan uyanmış halini, uykulu halini.. bu da geçer dediklerim geçmiyor. Özlüyormuş işte insan, bilmiyordum, anlamıyordum varlığında.
Umurunda değilim biliyorum. Sevmeyince çabuk unuturmuş insan...
Unutmanı anlıyorum.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta