Hep doğruyu,güzeli,iyiyi arayarak,geçti yıllar,
Ve hergün biraz daha dibe battı umutlar,
İstedim ki doğan güneşin ardından,
Siyahlanmasın bulutlar,
Gece olduğunda aydınlatsın yüreğimizi,
Parlak yıldızlar.
Denedim,çabaladım olamıyor nedense,
Hep kirlenmiş yürekler,kirlenen bedenler gibi,
Gözü kapalı atlanmıyor,dalgalı denizlere,
İnanmıyor gözlerim,şüpheyle bakıyor,sahte yüzlere.
Korkuyla uyumaktansa açık kalsın gözlerim,
Başkasından ziyade,kendi canımı yakıyor acı sözlerim,
Yanlış kolların arasında,hep stres içinde yaşamaktansa,
En fazla kendi içimde,mutluluğu özlerim.
Kayıt Tarihi : 21.9.2006 12:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güven Kırma](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/21/kendi-icimde-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!