Kendi Hatandan Korun Şiiri - Tacettin Fidan

Köyde bir Hasan vardı, bizce çok iyiydi, çok iyi
Bir Hasan daha vardı, ona herkes derdi çok kötü
Boklu dere geçerdi kenardan, suyu berrak bir su
Dağdan tepeden oluk gibi denize dökülürdü
İnsan aynen bu dereye benzer tabi, biyol insan
Ha öyle ha böyle, şarıl şurul bak nerede ise
Geçtiği taştan topraktan alır kendi nasibini
Kışları donar, baharda çağlar, böyledir iklimde
Her şeyde her yerde aynen bir gün batar biri doğar
Dünyada değişmeyen nesne vatandır derler, vatan
Ödenmez hiç bir zaman o güzel yurdun sahi borcu
Geçiverir nesilden nesile, adamdan adama
Methiyesi terbiyesine uygundur, bana göre
Kainatta ve doğada bu değişmeyen değişir
Issızca, sessizce, tenhada, hep çalınır havası
Gökleri, denizleri, çamuru bile bambaşkadır
Köylerimizden yükselir her can ateşi doruğa
Buhar gibi erir tekrar yükselir bu memleketler
Hatırı vardır güzelliğin vatanlar arasında
Bil ki az iyi pek kötüdür yabani medeniyetler
Yakarlar, yıkarlar, kınarlar şemsini bile bile
Rehberleri var, puşt fahişe rekabette birebir
Hem bilmez hem görmezler hiç kendilerinde hiçbir hata
Aralarında ise, vicdanlısı nadir bulunur
Kısır kalmıştır, köşede konuşur kendi kendine
Milletler ve devletler öter de durur dengine has
Komşular yeltenir, yüklenir dövülene, övünülen
Kahpe kıskan yelpaze gibidir yalaka ihtara
Bu bana, bu da bana, ama yoktur sana hiç layık
Sağduyu elindedir ya, ehli beceriklilerin
Amma, pek geri kalmamalı ruhlarının utkusu
Ya rahmettir ya vahşettir, ülküde küsur’u milli
Bulmalıdır bulmalıdır bütün bu tür hataları
Evvela hepsini aramaktır caziben kendinde
Deniz nehri, nehir denizi eder ya, her gün ıslah
İnsanın gayesi de, insanı rahat ettirmektir
Keza, yanlışlıklar tekrarlanmamalıdır her hatta
Şifasını bulamadıysan, o zaman hadi sakla
Böyle bir erdem vişnesi, her an dosttur dostlara
Yerde ve gökte himayen varsa, dağıt sevincini
Yaradan, peygamber, evliya ve ümmetin el verir
Ne var ne yok koyacaksın hepsini ortaya, zira
Kimi özenir, bekler bir şeyler hiç beklenmeyenden
Amma, ne kadar da güzeldir hiçten imana gelen
Hayatta insan olmalıdır sebep cefaya vefa!
Kıymetin artar, sevgin yükselir, eksik olmaz saygı
Artık her yerde her şeyde bu dava itibarlıdır
Yüz aksa, kalp toksa, cep boş kalmış olsa nedir rıza?
Denklemlere ahenkli güzide denklemler eklersen
Bakacaksın hep nerededir problemler ailede
Bakacaksın hep nasıldır işbu problemler mevkide
Bakacaksın hep nedendir böyle problemler makamda
Anlayacaksın nedir derdi dermanı yaşlanmanın
Göreceksin inşallah sende bütün hatalarını
Toplanır, azalır, yine toplanırlar birden hepsi
Say bakalım, say bakalım, iyi kötü deva, bir bir
Bu dünya kim kime tım tıma mıdır - her bir kişiye?
Eyvahlar olsun öyleyse, öğretiye kim rastlarsa!
Hayatta en önemli koşul zaten dikkattir, dikkat
Bilinir ki bu şart her an ister bizden muhafaza
Muamma serin ve şakir muameleler görmezse
Durumun durumuna artık durulmaz dayanılmaz
Çakılır önümüze deccal ve hamle’i ucube
Allah korusun! Yine, cavcav Hasanlar yaratılır!