Kendi Halinde Şiiri - Ahmet Karakayan

Tv deki az sonralardan kopardım hayatımı.
Dizilerde aynı
Arkası yarın
Hatta haberler yok
Bende kaptırdım verilen hayata kendimi
Benimde külahtan dondurma yediğim
Çiğdem çıtlattığım zamanlarım oldu
Hatta komşu gezmelerim
Dayanamayıp
Türkiyeyi kurtaran konuşmalara katıldığım da
“Deniz Baykal şunu dedi”
“Tayip Erdoğan bunu dedi”
“Ali Kırca şöyle söyledi”
“Aliye ağladı”
“Polat dövdü”

Farkına vardım
“Kızım ne dedi”
“Sevgilim ne dedi”
“Annem ne dedi” den daha çok girmeye başladılar hayatımıza
Oysa..,
O kadar çok şeyimiz vardı ki anlatacak
O kadar önemli
İçimizde kaldı
Kimse dinlemedi
Tanıyamadık birbirimizi
Kim bir yudum su verecek şimdi bana
Kim düşerken tutacak kolumdan
Kimin gözleri bakacak sevgiyle gözlerime
Kim vuracak beni acımadan

Dün akşam aynaya baktım
“Bırak bunları” dedim kendime
“Renk renk deniz taşları topla”
“Bahçeye diz”
“Çimlerin içine”
“Çitleri kes”
“Yarın sabah denize açıl tekne ile”
“Şu an geçen tam o yelkenlinin olduğu yere”
“At demiri uzan teknenin içine”
“Deniz sallasın salıncağını”
“Teknenin yanında duran martıyı balıkla besle”
“Deniz rüzgar ve martı seslerini dinle”
“Notalar yaz”
“Doldur bardağını”
“Yak puronu”
“Çal en sevdiğin şarkıyı”
“Uç gözlerin kapalı”
“Uç korkma onlar göremezler seni o gözlerle”
“Al işte”
“Yine günbatımı”
“Duvarda oynaşan yaprak gölgelerini izle”
“Bak”
“Şarkı söylüyor gece böcekleri”
“Kimse duymuyor”
“Kimse görmüyor”
“Yıldızlara bak”
Kaç mümkün olduğu kadar
Market den ekmek alacak kadar ilişki yeter
Biraz bencil
Biraz kendi halinde