Kendi Gibi Sevmek... Şiiri - Yusuf Eren ...

Senin yokluğunda evlendim ben Sevgilim.
Annenle Babandan İstedik seni önce, sonra söz yüzüklerimizi takti aile büyükleri. Nişan alışverişi, gelinlik provası derken çok güzel bir düğünümüz oldu. Bütün arkadaşlarımız mutlu günümüzde yanımızdaydılar. Mutlu bir yuvamız, 2 de çocuğumuz oldu Sevgilim sen gittikten sonra.

Senin yokluğunda ben çok mutlu oldum Sevgilim. Sen, ben ve çocuklarımız. Senden sonra islerimde yoluna girdi. Sana iyi baktım ben, hep baktığım gibi Askla baktım...

Senin yokluğunda biraz rahatsızlandım ben Sevgilim. Hep seni sayıkladım, hep sana uyandım kâbuslarımda.

Senin yokluğundan yine sen kurtardın beni Sevgilim. Önce geceleri, sonra gündüzleri... Her gece sana uyurken simdi sana uyanıyorum Sevgili. Bütün bu olanlar senin Sayende Sevgili...

Senin yokluğunda bir suru arkadaşım oldu Sevgili, biraz değişikler ama iyi insanlar. Sana uyuduğum oda biraz ürpertici olsa da senin varlığın yetiyor bu odada bana Sevgili.

Senin yokluğunda her şey yolunda Sevgili. Tek sorun doktorların bana inanmayışı, sana olan Aşkıma inanmayışı...

Senin yokluğunda verdiğim sözü tuttum Sevgili. Artik Deli gibi değil, kendim gibi Seviyorum Seni karanlık hücrelerde bir başıma...