Kendi Esaretim Şiiri - Korkmaz Bey

Hayatım bir yük sırtımda
Ve çok ağır…
Kalbim,
Hırpani bir ömrün izlerini taşır
Arada cilveyle yanaşır zaman;
Her sözü yalanla,
Her sözü dolanla…
Uyuşuk ruhumda bir mihenk, bir his
Nadir kalmış her şey gibi
Azalmış zamanla…
Güvensiz umudumda,
Yitirilmiş baharlar
Köhne köşelerde gizlenir,
Yıllanmış yaralar
Hüzünle yoğrularak şekil almış yüreğim
Boyun eğdim,
Mazinin esrik rüzgarlarına
Gideceğim tek yer var; kendi esaretim…
Düşüncelerim;
İmla hatalarıyla doludur,
Kelimelerim;
Laf salatası içinde kaybolur
Özgürlük düşlerim çürür;
Çıkmaz sabaha
Paslı duygularla yedik ömrümüzden hep
Güya,
Henüz ölümü tatmadık daha…