Kendi Düşen Ağlamaz mı? Şiiri - Cihat Şahin

Kendi düşen ağlamaz mı?
Öyle demiş ya atalar(!)
Ağlayanlar bu gün az mı?
Tümden kalkmış mı hatalar?

Hiç üzmez mi düşmek insi?
Üzülenler güler mi ki?
Çok hassastır insan cinsi;
Göz yaşlara der hep peki.

Bazıları çok ahmaktır;
Kulak asmaz nasihlere!
Son sözleri hep ”ah, vah’tır”
Düşerler de, çok yok yere(!)

Ağlanmaz mı can yanarsa?
Var mı öyle yapan yiğit?
Şayet biri kalp onarsa;
Belki fazla olmaz ağıt.

Teselliden mahrum bir kul;
İfşa eder figanını!
Davran desen biraz makul;
İsyan eder his kanunu!

Kederinden görmez gözü;
Hadeka’ya iner perde!
Köz misali yanar özü;
Giriftarsa gönül derde!

Yüz güler mi, öz yanarken?
Aykırıdır bu fıtrata!
Göz parlar mı, kalp kanarken?
Olmaz şu şey; asla, kat’a!

Ağlamaktan korkar isen;
Irak kal hep, hatiattan!
Şayet az’sa dinden hissen;
Başın dertte seyyiattan!

Cihat ŞAHİN
27.03.2011-İZMİR