Düşünce şehvetin sahte, o lanet kör kuyusuna,
Güvenilir sandığın o, edepsizlik kuytusuna.
Yalanlara sarılıpta, yatınca kış uykusuna,
Anlamadan, dinlemeden, dalınca hicran pusuna..
Alevler salsın gönlünü, artık beni bağlamaz ki,
Nasıl olur da, ağlarsın; kendi düşen ağlamaz ki! ..
Kayıt Tarihi : 21.12.2016 02:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
21 aralık 2016 02:40 sularında yazıldı İstanbul Çarşamba gecesi
![Engin Çakar](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/21/kendi-dusen-aglamaz-ki-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!