KENDİ DÜNYANDA KAL PEDRO
Hala hiç bir şey bilmiyorsun PEDRO; kuşlar neden uçar, gökyüzü neden mavi, deniz neden tuzlu, bebekler neden en muhteşem varlıklar, güneş neden sarı ve sıcak, ay neden beyaz ve parlak, nereden geldi bunca yıldız bilmiyorsun PEDRO.
Evet bilmiyorum usta hayatımın tamamını neredeyse bu kafesde geçirdim, onca yıl boyunca bir kaç yolcu geldi ama ben hancı olmaya devam ettim. Ben senin kadar şanslı değilim usta, değilim işte en basit örneği ile gökyüzünü bile karelere böldükleri bu havlu, p mavi üniformalıların izin verdi vakitlerde tanıdım. Bilmemek ayıp mı usta?
Değil PEDROM hemde hiç değil. Sen benden ve diğerlerinden daha şanslısın, benim geldiğim yerde gökyüzü uçsuz bucaksız, dolmuşlar rengarenk, sokakları caddeleri aydınlatan kocaman lambalar direkler var ama biliyor musun PEDRO? Sende bizde olmayan, bizde okulda senin asla istemiyeceğin bir şey var.ne o usta? Bilme PEDRO bilmek daha acı, daha bir yakıcı, yorucu, kırıcı hatta senin için ölümcül PEDRO, ölümcül... Kbb
Kayıt Tarihi : 19.1.2018 22:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!