“yut dilini kandıralı” dedi yönetmen ve ekledi; “herkese laf yetiştiren sensin”. birinci sahne bitmişti.
filmin devamında hiç ses duymayacaksınız. olanı göreceksiniz ki; burada belirtmek gerekir, körlerin şifasız olanı dünyayı görmek istediği gibi görenlerdir. ses yok dedik, alt yazı da yok. çıkarılacak anlamlar çok lakin, anlaşılan da tek olacak. anladıklarınızı kendinize itiraf etmeniz gerekecek. öncesinde izleyicileri yüreklendirecek bir çığırtkan olmayacak sahnede, daha önce görmediğiniz ancak bildiğiniz bir film bu.
bir sahnesinde “ öldürmek illaki cinayettir, ve fakat her cinayet öldürmek değildir” diyecek kahramanlarımızdan birisi. söylemeliyiz ki, fuayede temiz hava alabilirsiniz. yeni doğan bebeklere yapıldığı gibi. hayır hayır, yeniden doğuramaz hiç bir film sizi, yeniden nefes almaya başlayacaksınız sadece.
kandıralı dilini yutmayacak, bildiği kadarını söyleyecek, hesapladığını anlatmaya çalışacak, hissettiklerini ise dokunacaktır. kandıralı’nın tek filmidir.
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta