göğün kırıltısı uyanacak bir gün
kırılganlığına benzer bir kırıltı
bir ağaç yaprağından düşen
umursanmayan bir toprak taneciği
karanlığına ölümün aydınlığını
saçarak
berrak bir su kadar masum
kırılacak bir gün
kendisi gibi bir kırıltı
hiç girilmemiş bir mağaranın
duvarlarına değer gibi
hissedecek ellerin
seni açıklayacak bir anlam
o kadar keşfetmiş
o kadar hissetmiş
yeniden olmuş
ne olduğunu bilmemiş
kırılmış, o kadar
bacakların terleyerek akacak
anlamsız, senden kaybolan su
yerçekimi içecek seni
aldırmayarak korkuna
bir kitabın sayfasında
bir ayraç kıvrılması
bir çizgiyle alıkonulmuş
satır içi bir açıklama
kendin
-kendi ışığının altında
kavrulan bedenine
ne söyler yaratılışın-
sen uykuda kal
göğün kırıltısı
uyanacak bir gün
senin hiç sevmediğin
bulutun olacaksın
Kayıt Tarihi : 24.1.2006 08:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yakınlık duygusu uyandıran bir çekiciliği vardır, nedeni sadece bu. Uzun uzun anlamaya da açıklamaya da girişmezsiniz.
Rastladığım kimi şiirlerin (kalemlerin) bende yarattığı duygu budur.
Cumhur Boratav şiirlerinde de aynı şey oluyor.
Ben şiirlerine gülümsüyorum, şiirleri de bana.
Önce hangimizin gülümsediğini ayırtedemiyorum.
bir ayraç kıvrılması
bir çizgiyle alıkonulmuş
satır içi bir açıklama
kendin '
yer yer çok güzel..yer yer düşüyor şiir..belki de bilinçli..
o kadar hissetmiş
yeniden olmuş
ne olduğunu bilmemiş
kırılmış, o kadar'
Tüm gün, çalışırken bu sayfa durdu önümde Cumhur. O kadar zarif, o kadar naif bir şiir ki...
Bütün gün düşündüm. Başka ne denir, inan bilmiyorum.
Bu şiir kışkırtmıyor. Yatıştırıyor bu şiir. Hem nasıl...
TÜM YORUMLAR (3)