Kuş cıvıltılarına uyandım bu sabah
Bahar kokusuna açtım evimin pencerelerini
Yenilenmek istedim yıllar sonra
Tüm pencere kenarlarına çiçekler ektim
Tüm dertleri unuttum bu sabah
Telefonu, bilgisayarı rafa kaldırdım
Aldım kalemimi elime
Gelecekteki kendime mektuplar yazdım
Baharı kucakladım bu sabah
Yıllar sonra kendimi hatırladım
Okşanmamış saçlarımı taradım
Belki de ilk kez kendimi kucakladım
Yeniden doğdum bu sabah
Aynada, kaybolan gençliğime rastladım
Kendime güzel bir kahvaltı hazırladım
Yalnızlığımı kutladım
Kendimle konuştum bu sabah
Kendi sohbetimin tadına vardım
Baharı kucakladım bu sabah
Benim baharım benmişim, anladım...
Kayıt Tarihi : 27.3.2020 13:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kendime yazdım, kendi kendimin baharı olmaya...
![Huriye Özsoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/03/27/kendi-baharima.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!