Kenarı Çile İşlemeli Mendil

Kenarı çile işlemeli aşkın mendili elimde,
Düşmedi hiç sevdiğin türkü,sevdalı dilimden.
Bir pınarın başındaydık onu bana verdiğinde,
Geçmiyor o güzel kokun, hatıra mendilinden.

İsmimizin ilk harflerini, sevdayla işlemiştin köşelerine,
Hasret bırakma beni ne olur mutlu gülüşlerine!
Hatırladıkça seni ve pınar başındaki cilvelerini,
Bir acaip gariplik düşer, ezilmiş sevdalı yüreğime.

Silmiştim onunla alnındaki boncuk boncuk terini,
Hiç kimse dolduramaz, yüreğimdeki sımsıcak yerini.
Görüşsekte, görüşmesekte, sultanısın gönül tahtımın,
Gördüğüm güzeller içinde, benim yarim en narini.

Bir mendil ile bağladın, bu gönlümü kendine,
Tam gençlik ömrüm bitti derken,düştüm gönül derdine.
Hemen pes edecek adam değildim.Bunu sen de bilirsin,
Anladım ki,güvenilmez hiçbir zaman gönüllerin ahdine.

Mendilin yüreğin gibi bembeyaz,işlemesi kıpkırmızı,
Gel sevda hançeriyle anlamlı ismini yufka yüreğime kazı!
Umurumda değil bu dünya,senin varlığın bana yeter,
Efkarlıyım bugün yine.Getirin o yar için çalayım dertli sazı.

Bir mendil ile değiştirdin dünyamı,alt üst ettin hayatımı.
Olsaydı şayet,tapulardım adına katımı, yatımı.
Ancak verebileceğim sana, koklanmamış bir yürek gülüdür
Gel binelim birlikte! Dört nala koşturayım sevda atımı.
10/05/2005