Ne zaman ki
çıplaklığı düştü gözlerinin içime;
o zaman buldum kendimi parıldayan bir kar tanesinde.
Devrilmişliğin verdiği sızıyı hissettim her köşesinde
ve ondan önceydi hissedişim
rüzgarla bir olup savrulmanın verdiği tatlı endişeyi.
Tutulmuştum, tutunmuştum.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
