Sokaklarda bir hayat var.
Hem ölüler, hem yaşarlar...
Sigaranın dumanında...
Yudumladığı içkide...
Çektiği balide...
Giydiği mintanında...
Her tarafı süzerler...
Kimse farkında değil...
Ya da olmak istemiyor.
Biri şimdi karşımda;
Elinde beleş yiyecekler...
Etrafında kuşlar...
Hemen paylaşıveriyor.
Bir kendisine, bir onlara...
Sonra sakağın kedisi nasibini alıyor...
Boş gözlerle bakıyor dünyaya...
Sanki ölümü bekliyor...
Zaten ölüyüm dercesine;
Onaylatmak istiyor...
Toprağa ve hayata...
Kayıt Tarihi : 24.8.2012 15:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kenara itilmiş insanlarda bu toplumun yaşam sonuçları olarak karşımıza çıkıyorlar. bu sonuçlara bakarak ibret almalıyız. bugün sana, yarın bana... banane diyemeyiz. ama ne yazık, en büyük hastalığımız bananeciliğimiz... kendimizi dara çekemiyoruz.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!