Kenar Mahalle Şiiri - Yusuf Yıldız 3

Kenar mahallede büyüdük biz
Çöp tenekemiz bile yoğurt kovası
Gecemiz,gündüz gibi aydınlık
Yoktu bizde şapkalı sokak lambası

Alengirli,şifreli altın varaklı
Yoktu bizde öyle çelikten kapı
Üstü tokmaklı,aralı,bazıları budaklı
Ellerimiz acırdı,taş ile vurulurdu kapı

Çokda büyük değil di hanemiz
İki oda bir mutfak avluluydu evimiz
Sadece biz değiliz tavan arasında
Toprak dökerdi aşşağı o yaramaz kedimiz

Plastik,yağlı boya bize göre gereksiz
Leğende fokur fokur kaynardı lekesiz
Tertemiz olurdu heryer,kireçden di badana
Unutmam kokusu mis gibi,haala burnumda

Kaydırak,salıncak,yoktu satın alma oyuncak
Oyun evimizdi sokaklar,misket için oyuklar
Saklambaç,körebe neşeli idi birdir bir
İp atlama,hiç acıtmazdı yakan top

Cıvıl cıvıl dı her yer,karışırdı sesler
Nineler,dedeler,teyzeler,şefkatliydi anneler
Tahta beşik,bez kundak sarılıydı bebeler
Belli ki işi var annenin,abiler ninni söyler

Sıada olup,bir yanı burda kalan
Bir mektupta,tüm mahalleyi anardı
O nasıl,bu nasıl,okunurdu velhasıl
Hasret kokan,özlem dolu buram buram

Yusuf YILDIZ