Yılgı giderek ölümcüllüğe yürüyor
Kapıların tümü ardına değin açıktır
Sessiz harflerimiz sayrılanmıştır
Utançtan arınmaksızın
Tıkanan sirkülasyonun ortasında
Kekeler durur
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
'Kenar' ama sanırım 'derkenar...'
Uyarı izleği daha bir belirgin şiirde zira...
'Eski ile yeninin çelişkisi' salt 'pruvalarda' somutlaşan değildir. Teknoloji kendi kulvarında eskitirken kendini, insanlık ardamarından çatlıyor, dünün çizerken üstünü...
Sahipsizlik zordur. Peşine düştüklerimiz bizden geriye düştükçe... Kimse yılkı atının kaderine razı olup, 'binen ağam, inen paşam' diyemez..
Kutlarım Necdet... 'Günüme' düşen şiirini ve seni..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta