Yılgı giderek ölümcüllüğe yürüyor
Kapıların tümü ardına değin açıktır
Sessiz harflerimiz sayrılanmıştır
Utançtan arınmaksızın
Tıkanan sirkülasyonun ortasında
Kekeler durur
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




'Kenar' ama sanırım 'derkenar...'
Uyarı izleği daha bir belirgin şiirde zira...
'Eski ile yeninin çelişkisi' salt 'pruvalarda' somutlaşan değildir. Teknoloji kendi kulvarında eskitirken kendini, insanlık ardamarından çatlıyor, dünün çizerken üstünü...
Sahipsizlik zordur. Peşine düştüklerimiz bizden geriye düştükçe... Kimse yılkı atının kaderine razı olup, 'binen ağam, inen paşam' diyemez..
Kutlarım Necdet... 'Günüme' düşen şiirini ve seni..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta