Kenan usta Şiiri - Mehmet Tunçer

Bu saatten sonra,
Sıkmaya başlar akşamcıları bu şehir.
Her gidenin elbette vardır,
Keyfince bir durak yeri
Bizimkisi yayla köydeki karina balık
Yani Kenan ustanın yeri.
Gün batımının seyrine dalıp gidersin
Güneş batarken yüklenir sanki tüm dertlerini
Usul,usul kaybolur gider karşı tepelerde….
…..ve sonra yakamoz gösterisi başlar denizin
Top patlasa yanında duymazsın…
Can eriğini mevsiminde dalından ama yıkamadan
Çipurayı,levreği her mevsim tabiî ki pişirmeden
Yenmesi yasak Kenan tarafından.
Yanında çoban salatası
Bir kişiye bir otuz beşlik rakı vallahi yetmez.
İkinciyi söylersin mecburen.
Söylersin,söylemesine de
O saatten sonra Kenan ustanın gözleri sendedir
Sen kendini dağıtmadan
Bir yolunu bulup
Gönderir seni evine…
Yaşı geçkin olmasa da olgun adamdır
Kulağı tıkalıdır sarhoşun sinkaflarına
Bağırıp,çağır sanda sabah olup ayıktığında
Birkaç dostunla akşama yine oradasındır.
Can eriğinin koparılmayanı dalında
Balığın pişmeyeni nasıl havuzda kalmışsa
Dün yaşadıkların dünde kalmıştır Kenan ustanın yerinde
Ne lafı edilir nede sohbeti
Dün verdiğin sırların bile girmez sohbet arasına …
Yani yayla köyde
Yani karina balıkta
Yani Kenan ustanın yerinde
Yeni bir akşama başlarsın…