Kuyudaki kovayı bekliyor melaike
Mukadderat çizgisi ne değişir ne şaşar
İhanete şehadet dalaletten ötede
Çöl geçen kervanların izleri dağlar aşar.
Ferahlarken yürekler bir mukaddes gölgede
Bulutlar günü saklar sıcak yok bu bölgede.
Dudaklar öpülemez yanaklara teşnedir
Nefisler can havliyle son halinden habersiz.
Yol çatında bir merkez yer gök ayakta bekler.
Bir ilahi emir ki… “biz esirgeyeceğiz”
Korkuları kuyuda bir damar emdi gitti
Kenan’daki sevdalar kaç gönülü eritti.
Söylenmemiş sözlerden süzülen manalarla
Susayarak yürürken kırbasıyla bir adam
Saklanan çığlıkları asırlar saklıyordu
Bir nur çıktı kovadan güneşe doydu akşam
Hayata vuran yürek kaç sevdayı bağladı
Kaç gönülü tek sevda ateşiyle dağladı…
Acelesiz yürüyüş yolları örselerken
Çağlar ötesi hayran çağlar evveli bitik
Yokuşa tırmanan yol zindana düşer bir gün
Züleyha gönüllüler aşk denizinde yitik.
Bühtana gerek yoktur sabır denen nimet var
Sabırla karanlıktan doğar ışık sabahlar
Hayata ağ atmaktır umut denen o varlık
Yakub’un beldesinden Mısır’a sultan gider.
Susayan kaç gönülün kovasında umut var
Kaç gönülde kendini umuda heba eder.
Kenansız Yusufları belki bir Mısır bekler
Ne Yusuf'lar Mısır'a dizin dizin emekler.
Kayıt Tarihi : 16.7.2006 23:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yakub’un beldesinden Mısır’a sultan gider.
Susayan kaç gönülün kovasında umut var
Kaç gönülde kendini umuda heba eder.
Kenansız Yusufları belki bir Mısır bekler
Ne Yusuf'lar Mısır'a dizin dizin emekler.
okumaktan bıkmayacağım bir şiir daha..tebrikten başka bişey gelmiyor dilimden..ne deyim,kaleminiz eskimesin..selamlar üstadım
tşk ediyorum efendim
Ali varol
TÜM YORUMLAR (3)