(Bu şiiri, değerli mamostem Abdülaziz Bilge’ye ve hizmet-i Kur’âniyede dâvâ arkadaşlarıma atfediyorum.)
Sessiz geçen bir gün, sonsuzluğa açılan bir zaman
İlk kez düşlerde filizlendi.
Bir leylak gibi…
Hafif buğulu, biraz da büyüleyiciydi.
Bir bahar gibi geldin
Beni benden alıp götürdün
Ardında kırık bir kalp
Bir ezgi çalar şairin kalbini…
İnceden inceye,
Alır götürür bilinmeyen diyarlara şairi…
Theodoros Angelopoulos’un anısına…
Ümitsiz bekleyişlerin içinde süzülen hayatları
Zamanın tozundan geçiriyordu akîm hülyaları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!