Fani dünyadan nasibimizi,
Almadan göçeriz bir gün,
Taze hayatın başında,
Mutlu olsun gönlün!
Ak saçlarına baktığında.
Toplum!
Orada, çok uzaklarda,
Pervasız, yorgun,
Lâkin,
Uzun sürmeyen ömrün var,
Mutluluk yok, sana acı kadar.
Üzüntülerle geçti günlerim,
Mala meyil vermez varlığım,
İçimden gelmiyor sevgim,
Terkedildim, hiç sevilmedim.
Sayıklıyorum sevgiye hasretim,
İnanamıyorum hâlâ bitkinim.
Anıların içinde kalır,
Yeşeren tohum gibidir sevgi...
Şayet sevgi yüreğinden geliyorsa
Eller ne derse desin
Güzel olan sevgiyle yaşamaktır.
Yücelme!
Üstünlük Allah'a mahsustur
Can sıkmak ise Azrail'e
Eğer ki kendini unutmuşsan
Lâkin sana hatırlatırlar.
Öksürürken hiç;
Kendini hatırladın mı?
Sana söyleyeyim,
Ümitsiz hayatın,
Rendelenmiş bedeninden,
Üzüntünle kavruluyor,
Rahat arıyorsun,
Ele bakıyorsun,
Yalnız kalıyorsun,
Hayatın senden uzak.
Ağlamak istiyorsun,
Neden arıyorsun,
Hayat gülmek istedim gülemedim,
Ecel günden güne yaklaşır bilemedim,
Paramparça oldu artık ciğerlerim,
İnceldi yüreğim, yorulur ellerim.
Lanet altında kaldım hep bu dünyada,
İncine incine kaldım yarı yolda,
Köylüyüm ben köylüyüm.
Ben köyümde büyüdüm.
Köyümden ayrıldığımdan,
Her zaman üzgünüm.
Hele o bağlar üzümü,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!