Nisan ayında yağmurlar çok yağar bir güneş açar bir yağmur yağar çiçekler açar rüzgarlar eser günlerin dakikası dakikasına uymaz. İşte biz insanlarda öyleyiz genç yaşlarda aşık oluruz bizim aşklarımız nisan yağmuruna benzer. Çok çabuk aşık oluruz en ufak olumsuzlukta etkileniriz. Ve olmayacak şeyler yaparız sonrada ağlayıp sızlarız.
Yine bir ilkbahar bitmek üzereydi yaza ramak kalmıştı Kenan fakir bir ailenin oğluydu kıt kanaat geçinen aile oğullarını okutmak için tüm gayretlerini sarf ediyorlardı Kenan lise son sınıfı okumakta idi. öğretmen olmak için gayret ediyordu. Mahalleli arkadaşları ile o düğün senin bu düğün benim gezip dolaşırdılar. Bir günün akşamı idi üç dört kafadar aşağı mahallede düğüne gitmişlerdi. Kenan düğünde oynayan bir kızı görmüştü yalnız Kenan mı? düğüne gelen davetlilerin hepsinin dikkatini çeken kız benli feride den başkası değildi… nahiyeden davetliydi düğüne benli feride bir halay çekiyordu ki gören şaşırmıştı.. tabiri cay ise on parmağında on marifet. tek oyun çite telli adeta tüm hünerini sergiliyordu bizim Kenan feride’nin büyüsüne kendini öyle kaptırmış tiki o düğünde yüzlerce insan vardı feride den başkasını göremiyordu gecenin geç saatlerinde eve gitti annesi babası Kenan’ı çok merak etmişlerdi uyumamışlar oğullarını beklemişler ana baba yüreği beklemezlerimi ama bizim Kenan’ın aklı bir karış değil on karış havada idi o gece hayallar kurarak sabaha kadar uyku, girmedi gözlerine ders çalışma bahanesiyle yatağın içinde çabalayarak geceyi geçirmişti şafak sökmek üzere idi annesi sabah ezani ile uyanıp namaz kılacak tiki
-Kenan annesine seslendi anacığım akşam düğüne gittik arkadaşlarla
-tamam oğlum şimdi namaz, kıla cam sonra konuşuruz..
-Kenan sabırsızlıkla bekliyordu annesini. Namaz biter bitmez selam verdi.
-annesi söyle oğlum neyin var ne oldu.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta