Kenan Çolaker Şiirleri - Şair Kenan Çolaker

Ağlıyor bak, yalnız ve çaresiz boynu bükük Filistin
Hiç böyle olmamıştın yoksa bizden ümidi mi kestin?
“Medeniyyet”lerin bilmem ne bombasıyla yanan Gazze
Senin için, dualarda ağlayanlar var inan bize

Kalbine sığmayan acıdan dudağı titreyen çocuk

Gündüz,bittim artık gel deyince
Niçin bekleyemez olur gece?
Gece yeter artık gel deyince
Karanlıktan korkulurmu sence?

Herkese gelecek gelsin varsın

Takvimler artık sonbahar
Yeşil küser mi yaprağa
Son nefesle çıkan buhar
Yaprak düşerken toprağa

Son da olsa adı bahar

Allah bir, resul bir, kitabımız bir
Ezanların başı iki çift tekbir.

Gözlüğü sonkez gözlerime taktım
Sonra gözlerimi kapatıp baktım

Gözlerime değil, bak gördüğüme
Çözüm bu, içimdeki kördüğüme

Gideceğim dedi, saat onu beş geçerken
Gitme anneciğim henüz sabah daha erken

Elin şişdi, yüzün şişdi gönlünde şiş miydi?
Bizi götürmeden gitmen olacak iş miydi?

Afyon´da doğum evindeyiz
Yeğenim oldu, adı Baha
Amcaya izin veremeyiz
Sebep bu göremedim daha

Güzel adı babamın adı

Yine yanımda sabahladı hüzün
Çünkü kulaklarımda her bir sözün
Ya hatıranı hatırlatan yüzün
Saklayamam ki aklımda ben seni

Dinmeyecek hasretinle akan yaş

Derlerdi ki, kuşlar özgürmüş
İnsan da birgün uçacaktır
O, en özgür 'kulunu' görmüş
Kuluna kanat açacaktır

Bu dünyayı gurbet say
Gurbette hayat acı
Sayılı günleri say
Gelen ölüm baştacı