Telefona yapışmıştı aşk,
Büyüsünü yitirmek korkusuyla...
Oysa tende,
Oysa gözde,
Oysa emekte;
Bütünleşerek büyümek vardı,
Bir türlü anlamak istenilmeyen...
Telefona yapışmış da
Salt sese bürünmüştü aşk;
Bilmez gibi,
Sözcüklerde yetersiz,
Eylemlerle anlamlı kıldığını kendini...
(24/02/2003)
Erdem Nur CengizKayıt Tarihi : 25.2.2003 00:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)