Kenan Şiiri - Muzaffer Uzunkaya

Kenan eşimin kardeşiydi,
Bana da kardeş gibiydi.
Bir mübarek cuma günü,
Abdestli olarak öldü.

Ne zaman bir işe başlasam,
Hemen yanıma gelirdi.
Çok gayret sarfederek,
Benimle işi bitirirdi.

Liseyi bitirince iş aradı,
İş sahası yokki,bulamadı.
Sonunda ağabeyinin bulduğu,
Postahane işine başladı.

Hep beraber Kenan'a,
Güzel bir düğün yaptık.
Onun mutluluğunu görünce,
Biz de mutlu olup ayrıldık.

Eşiyle beraber bir gün,
Perşembe'ye gelmişlerdi.
O hayalimden gitmez hiç,
Beraberce eğlenmişlerdi.

1995 yılında aniden bir haber,
Kenan öldü dediler.
Hep beraber kahrolduk,
Mezarına giderek dualar okuduk.

Huzur içinde yat kardeşim,
Allah affetsin günahını.
Herkesin olacaktır böyle bir günü,
Tanrı herkese nasip etsin böyle ölümü.

29.09.2005
Bulancak-Giresun