KENAN
Adamın birinin gurbete düşmüş yolu
Her akşam ah çekermiş gözleri dolu dolu
Türküler yakarmış oğlu Kenan üstüne
İlle de Kenan’ın anası “ Kaşı Keman” üstüne
Kör olası gurbet ayırdı benden Kenan’ ı
Hiçbir şey avutamaz gurbet elde yananı
Seni çok özledim oğlum sevmem yalanı
Doğruyu istersen ille de ananı ille de ananı
Yalandır evladım bu dünya hepten yalan
Gurbet ele düşenin hali çok yaman
Hiç aklımdan çıkmıyorsun oğlum Kenan
Ne yalan söyleyim ille de anan ille de anan
Kayıt Tarihi : 20.9.2006 16:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir kaç meslektaşla Londra'da bulunurken; arkadaşlardan biri evlad-ü iyal hasreti depreştikçe 'KENAN' fıkrasını anlatıp ah Kenan ah diye iç geçirirdi.Ben de bu fıkrayı kısaltarak manzum hale getirmeye çalıştım.
![Sadık Altınkaynak](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/20/kenan-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)