Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
İstanbul'un kadim topraklarında, Alevi Bektaşi inancının derinliklerinden süzülen bir ses yükseliyor: Ali Arı. Kalbinde taşıdığı aşk ve imanla, Anadolu'nun yüzyıllardır yankılanan halk deyişlerine yeni bir soluk getiriyor. Kemter Abdal mahlasıyla yazdığı şiirlerde, bu zengin kültürel mirasın izlerini sürerken, kendi özgün ve içten anlatımını da ortaya koyuyor. Dizelerinde, gönül deryasının dalgalanışları, sevdanın ebediyete uzanan yolculuğu ve inancın aydınlığı buluşuyor. Ali Arı, Kemter Abdal'ı ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!