Kemirir Oğul Şiiri - Mehmet Şahan

KEMİRİR OĞUL

((KISKANÇ, HASET(HASIT))

Kıskançlık pozunu oynasan bile,
Özünde kurt olur, kemirir oğul!
Hele de dozunu koymasan dile,
Özünde kurt olur, kemirir oğul!

Kendince oynayıp doğal olsa da
Nefsinde oylayıp haklı bulsa da!
Aşikâr olmayıp gizli kalsa da,
Özünde kurt olur, kemirir oğul!

Bazen tabağında aşı küstürür,
Bazen ta bağında yaşı küstürür!
Bazen de dağında başı küstürür,
Özünde kurt olur, kemirir oğul!

Belki akl’etmezsin sözde akışı,
Belki fark etmezsin gözde bakışı!
Belki hissetmezsin özde yakışı,
Özünde kurt olur, kemirir oğul!

Samimi duygular cine dönüşür,
O masum saygılar hine dönüşür!
Sevdalar, sevgiler kine dönüşür;
Özünde kurt olur, kemirir oğul!

Pir-î Fanî der ki; sen, sen ol, aşma;
Haset nefistendir, nefse bulaşma!
Azında karar kıl, çoğuyla şaşma;
Özünde kurt olur, kemirir oğul!

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FANÎ)
16.03.2020 – İSTANBUL